Sven Väth
ĹpiÄ
ca KrĂłlewna.
Sven Vath to jeden z najbardziej znanych niemieckich DJ'ów. Słynie on z bardzo długich doskonałych występów, jego najdłuższy set trwał ok. 30 godzin. Sven należy do jednych z najważniejszych twórców muzyki techno. Dnia 26 października 1964r. przyszedł na świat w Offenbach w Niemczech, a wychował się w Obertshausen niedaleko Frankfurtu. Od małego jego głównym zainteresowaniem była muzyka elektroniczna. Już w wieku 18 lat został DJ'em w Dorian Gray - dużym klubie we Frankfurcie. Wraz z początkiem lat 80-tych Sven przyłączył się do grupy Off (skrót od Organization For Fun), założonej przez Michaela Munzinga i Luca Anzilottiego. Z u biegiem czasu zmieniono nazwę na Snap. Off wydało kilka popularnych klubowych hitów, których Sven był współproducentem. Mimo sukcesów opuścił grupę i w 1988r. założył własny klub Omen, a rok później wytwórnię Eye-Q, która ma dodatkowo dwa pododdziały: Harthouse (techno/house) i Recycle Or Die (ambient/muzyka instrumentalna i eksperymentalna). Razem z Matthiasem Hoffmanem i Steffem Britzke (Stevie B-Zet) działał w projekcie Mosaic oraz współpracował z Ralfem Hidenbeutelem w Essence of Nature i Barbarella.
 Dzięki pomocy Ralfa Hidenbeutela Sven w 1993 roku wydał swój pierwszy solowy album Accident in Paradise i singiel L'esperanza. Płytę tą cechuje szczególnie melodyjna mieszanka ambientu, muzyki klasycznej i rave'u. Wkrótce pojawiły się remiksy utworów zebrane na specjalnym remiks-albumie. Sven wydał kolejny świetny album The Harlequin - the Robot and the Ballet Dancer. Płyta jest bardziej transowa i abstrakcyjna od Accident in Paradise oraz przypomina soundtrack. Tym razem pojawiły się 2 single z remiksami -Harlequin - The Beauty and the Beast oraz Ballet: Fusion oraz pełen remiks-album. Jest to energetyczne techno z transowych charakterem oryginalnych nagrań. W jego zyciu prywatnym w 1995 roku pojawiały sie coraz większe kłopoty. O ile wcześniej kierował się zasadą sex, drugs & techno, potem próbował zmienić swój wizerunek. Miał problemy finansowe, ale starał się kontynuować karierę muzyczną wspólnie z Stevie B-Zet w projekcie Astral Pilot i nagrywając soundtrack do thrillera The Cold Finger. W 1997r. zbankrutował niemiecki oddział wytwórni Eye-Q, a brytyjski Eye-Q i Harthouse od tamtego czasu już nie miały nic wspólnego ze Svenem. Legendarny klub Omen został zamknięty na początku roku 1998. Sven po tych wydarzeniach założył agencję Cocoon Booking i rozpoczął współpracę z Virgin Records. Na początku 1998 roku ukazał się trzeci solowy album Fusion. Jest to bardzo ciekawa mieszanka najróżniejszych rodzajów muzyki. Słychać tu transowe echa dawnych nagrań Svena, elementy Detroit, triphop, breakbeat i electro. Tytułowe nagranie to elektryczna samba z użyciem orkiestry symfonicznej. Kolejne to mieszanka muzyki tanecznej oraz bardziej ambientowych i spokojnych kawałków. W marcu 2000r. pojawił się na rynku kolejny album Svena - Contact, a przy jego produkcji współpracował z Johannesem Heilem, Antonym Rotherem i Alter Ego. Ta płyta jest bardziej elektryczna od poprzedniej, ale podobnie do Fusion jest to mieszanka różnych gatunków muzyki technicznej. Sven Vath udziela się wokalnie w kilku utworach (Pathfinder, Dein Schweiss, Apricot), ale wielu słuchaczom może się to nie spodobać. Na płycie jest także eksperyment w stylu Fusion oraz jeden kawałek nawiązujący do dawnej twórczości Svena. |